Liturgisch bloemschikken

De basis bestaat uit herfstladeren, hetgeen past bij het jaargetijde en verwijst naar vergankelijkheid.
Hierin staat een witte roos waarmee we de overledene verbeelden. Daaromheen staan rode roosjes. Rood is de kleur van de liefde; teken van verbondenheid tussen de overledene en degenen die achterblijven, de mensen die rouwen en verdriet hebben.
Daaroverheen buigen twijgen, teken van ontferming, meeleven. Dat de rouwenden gezien worden, dat we oog hebben voor degene die achterblijft.